2011
Valt kort samen te vatten als een dynamisch jaar. Fotografisch niet eens een heel sterk jaar. Het maken van een overzicht blijkt daardoor vrij eenvoudig.
De knoop doorhakken en daadwerkelijk stoppen met de boardshop valt me zwaar. Naast dat het als falen voelt gaat het ook (forse) financiële gevolgen hebben. Toch voel ik dat het de juiste beslissing is: zo begin ik, als teken aan de wand, in te zien dat de locatie van de boardshop me nooit echt eigen is geworden. Daarbij besef ik dat ik in de overweldigende wereld van het ondernemen geen ruimte meer vind voor mijn eigen creativiteit.
Het voelt als een nieuwe start en misschien is dat ook wel zo. Eerst maar eens (in loondienst) hard werken om de ergste financiële gaten te dichten. Als er dan in een later stadium ruimte ontstaat en ik het aandurf, dan kan ik de eerste stapjes zetten om ‘deze hobby’ in een professionele vorm te gieten.
2011. Het is het jaar waarin een goede vriend omkomt in een tragisch auto-ongeluk. Het zet me aan het denken: het leven is soms gewoon keihard en oneerlijk. Ik moet er het beste van maken. Mijn dromen najagen en als die droom dan een nachtmerrie dreigt te worden (of allang blijkt te zijn) dan is er geen persoon overboord. Het stoppen met de winkel is hierin exemplarisch.
Het is ook het jaar van mijn eerste betaalde opdracht. Een culinair festival, zonder randprogrammering, dus alleen maar etende mensen. Etende mensen, het levert geen charmant beeldmateriaal op weet ik sinds die dag. Ik zal niet de eerste fotograaf zijn met dat inzicht. Dat er van dit festival geen beeldmateriaal als bewijs meer bestaat is daarmee inhoudelijk ook duidelijk geen probleem.
Het is het laatste hiaat in mijn fotoarchief waarmee ik sinds 2011 een stuk gestructureerder en professioneler aan de slag ga.
Ook is het het jaar van de zoektocht naar vormen waarin fotografie zich op een professionele manier kan manifesteren. Geld verdienen, maar hoe dan precies? Het eerste antwoord is festival- en event-fotografie. Zijdelingse maak ik uitstapjes naar een wat meer creërende vorm van fotografie, waarvan het ‘Live Printing’ (alias de Fotofabriek) een mooi voorbeeld is.
Er beginnen duidelijke kenmerken te ontstaan in mijn werk. Ik ga als fotograaf graag op in de achtergrond om momenten, personen in al hun spontaniteit vast te leggen. Verder kan ik me blijven verliezen in abstracte details.
Is 2011 qua kwaliteit niet een heel uitgesproken jaar, het is wel op een bepaalde manier als jaar de grondverf te noemen van wat nog op stapel staat.
